Karmienie piersią wprowadzanie pokarmów to kwestia, do której zalecenia lekarskie ulegają ciągłym zmianom. Zgodnie z obecnymi zaleceniami światowej Organizacji Zdrowia do skończenia 6 miesiąca życia dziecko powinno być karmione wyłącznie piersią. Jest to najlepszy i najzdrowszy pokarm, który zapewnia maluchowi wszystkie, niezbędne mu do życia i rozwoju, składniki odżywcze.
Karmienie piersią ma niemal same zalety. Jest wygodne – nie trzeba nosić ze sobą, butelek, mleka modyfikowanego, termosów z wodą itp. W każdym prawie miejscu można się po prostu zatrzymać i nakarmić głodnego malucha. Nic prostszego. Karmienie piersią dostarcza dzieciom mnóstwo przeciwciał, które wzmacniają jego odporność, tak bardzo potrzebną w pierwszych miesiącach życia. Nawet w trakcie choroby, organizm matki reaguje odpowiednio na docierające z organizmu dziecka sygnały i produkuje większą ilość dostosowanych przeciwciał, które mają za zadanie pokonanie infekcji. Mleko matki jest więc jednocześnie lekarstwem. Dodatkowo dostosowuje się ono do innych potrzeb dziecka, kiedy jest upał i dziecko potrzebuje nawodnienia mleko jest bardziej rozwodnione, tak samo rano i w ciągu dnia. Natomiast wieczorem, kiedy maluch idzie spać, mleko staje się bardziej gęste i odżywcze tak, aby zapewnić maluchowi potrzebną energię na całą noc. Oczywiście niemowlęta karmione piersią wstają często w nocy na posiłek, jednak nie jest prawdą, że dzieci karmione mlekiem modyfikowanym śpią dłużej. Nie ma to związku, ponieważ małe dzieci po prostu mają prawo budzić się w nocy, czy to z powodu jedzenia, czy też chcąc się przytulić do rodzica, lub po prostu niedojrzały układ nerwowy jest powodem pobudek.
Kiedy dziecko kończy około 6 miesięcy i zaczyna wykazywać oznaki do rozszerzania diety, takie jak stabilne siedzenie, czy zainteresowanie jedzeniem, można zacząć wprowadzać mu pokarmy stałe. Nie ma jednak określonej kolejności ich wprowadzania. Zasada najważniejsza jest taka, żeby robić to z głową i ostrożnie, uważnie obserwując dziecko i jego ewentualne reakcje alergiczne. Najlepiej wprowadzać jeden nowy składnik co 2 dni, wówczas jeśli wystąpi alergia, wiadomo będzie było jej powodem. Warto także zacząć od warzyw a nie od owoców. Jeśli bowiem dziecko przyzwyczai się do słodyczy zawartej w owocach, mniej chętnie będzie później sięgało po warzywa czy inne składniki diety. Właściwie można wprowadzać od samego początku wszystkie pokarmy. Wyjątkiem są silne alergeny takie jak orzechy i miód oraz surowe mięso i ryby, zw względu na ryzyko zarażenia bakterią listerii. Jeśli chodzi o owoce i warzywa, najlepiej wybierać te sezonowe, które akurat są dostępne lub mrożone. Mięso, gluten oraz jaja (zarówno żółtko jak i białko) zgodnie z obecnymi zaleceniami wprowadzać można od samego początku, ponieważ wykazano, że opóźnianie ich wprowadzenia lub wprowadzanie w określonej sekwencji, nie wpływa na zmniejszenie ryzyka alergii. Dziecko poniżej roku nie powinno jeść także cukru (im później go wprowadzimy do diety tym lepiej). Cukier bowiem źle wpływa na koncentrację, niepotrzebnie i gwałtownie podnosi poziom energii, uzależnia i zmniejsza odporność. Nie należy również podawać soli niemowlakowi poniżej roku, ponieważ niezbędna w diecie ilość sodu dostarczona zostanie w innych produktach ją zawierających.
