Dieta małych dzieci, zwłaszcza niemowląt od zawsze budzi wiele pytań i wątpliwości. Oficjalne zalecenia WHO czyli Światowej Organizacji Zdrowia zmieniają się co jakiś czas, tak samo jak zalecenia polskich specjalistów. Do tego dochodzi wiedza naszych mam i babć, które rozszerzały dietę wg zupełnie innych zaleceń i zasad niż obecnie, a które koniecznie chcą nam to przekazać. Wszystko to wystarczy, aby skutecznie namieszać w głowach młodym rodzicom, zwłaszcza mamom, bo to głównie na ich barkach spoczywa to zadanie.
Obecnie zgodnie z zaleceniami WHO dietę niemowlaka zarówno karmionego piersią jak i karmionego mlekiem modyfikowanym rozszerza się dokładnie w ten sam sposób. Zacząć należy najlepiej między 17 a 26 tygodniem życia małego dziecka. Oznacza to, że wprowadzamy najwcześniej pokarmy stałe po 4 miesiącu. Przy czym najlepiej, aby przez pierwsze 6 miesięcy dziecko otrzymywało jedynie mleko. Zatem można zacząć przed 26 tygodniem, ale absolutnie nie trzeba. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, czy maluch wykazuje oznaki gotowości do tego rozszerzania diety. Mianowicie czy samodzielnie siedzi, czy jest zainteresowany jedzeniem, czy chętnie sięga po to, co jedzą rodzice. Następnie należałoby rozważyć jaką metodą chcemy dietę rozszerzać. Możemy wybrać łyżeczkę, BLW (Bobas Lubi Wybór) lub metodę łączoną. W pierwszym przypadku karmimy dziecko tradycyjnie łyżeczką, w drugim dajemy maluchowi pokarmy do ręki i uczymy jeść samodzielnie. Bez obaw, nawet niemowlak bez zębów poradzi sobie pogryzieniem miękkich pokarmów, takich jak gotowana marchewka czy banan. Dziąsła niemowlaka są bardzo twarde. Ostatnią opcją jest łączenie obydwu metod. Nawet jeśli bowiem zdecydujemy się na łyżeczkę, od czasu do czasu warto dać dziecku coś do samodzielnego jedzenia. Zarówno pierwsza, jak i druga metoda zalecana jest przez logopedów.
Gdy ustalimy, kiedy i w jaki sposób chcemy zacząć rozszerzanie diety, wystarczy kupić potrzebne akcesoria takie jak krzesełko do karmienia oraz miseczki i sztućce i możemy zaczynać. Nie ma jednego narzuconego schematu i kolejności, w jakiej powinno się wprowadzać nowe pokarmy. Na pewno jednak warto zacząć od warzyw. Są lekkostrawne i mają dużo błonnika, nie powinny więc powodować zaparć. Dodatkowo warzywa w przeciwieństwie do owoców nie mają w sobie tyle cukru, dzięki czemu dziecko nie przyzwyczai się do słodkiego smaku zaraz na początku drogi. Gdybyśmy zaczęli od owoców, dziecko, które naturalnie preferuje smak słodki mogło by mniej chętnie sięgać później po warzywa. Gluten i nabiał również można wprowadzać od razu. Udowodniono bowiem, że opóźnianie jego wprowadzenia a także wprowadzanie wg określonego schematu nie wpływa na ryzyko alergii. Oczywiście trzymać się należy zasady, że jeden nowy pokarm wprowadzamy średnio co 2-3 dni, żeby w przypadku wystąpienia alergii, nie mieć wątpliwości, co dziecko uczuliło. Dotyczy to wszystkich pokarmów nie tylko tych z grupy ryzyka. Do ukończenia pierwszego roku czekamy z wprowadzeniem silnych alergenów takich jak miód oraz orzechy. Nie powinniśmy też podawać dziecku w tym okresie soli ani cukru, może to bowiem wpłynąć negatywnie na jego zdrowia. Dziecko nie może jeść także surowego mięsa ani ryb.
